|
||||||||
“ Ben Rice digs deep into the traditional blues… “ Ben Rice kennen we van een eerdere recencie en zijn samenwerking met Lucy Hammond (‘Destination Clarksdale’ [2015]). Ben Rice is afkomstig uit Portland, OR. Hij is een award winnaar/ gitarist en singer-songwriter. In 2011 bracht Ben Rice zijn album ‘Pour Me Some Whiskey’ uit. In 2014 werkt Rice mee aan Lucy Hammond’s compilatie album / project ‘NW Roots Uprising Vol. 1’. In hetzelfde jaar touren Rice en Hammond samen in Arkansas, Mississippi en Tennessee tijdens de “Double Strenght Tour”. Uit deze tour volgt een verdere samenwerking, wat resulteert in eigen songs / in een eigen EP. In 2015 zijn Rice & Hammond finalist tijdens de ‘International Blues Challenge’. In zijn muziek combineert hij elektrische en Delta-blues met soul, funk, rockabilly en jazz. Vroege invloeden waren o.a. Al Green, Alice Cooper, Teddy Pendergrass en Marshall Tucker, maar al snel breidde hij uit tot onder meer B.B. King, Big Bill Broonzy, Skip James en Mississippi Fred McDowell. Zijn nieuwe (zevende) album ‘Wish the World Away’ werd opgenomen en gemixt in de Roseleaf Studio’s in Portland onder leiding van all-star drummer Jimi Bott. Ben zingt en speelt gitaar, Jimi Bott drumt en verzorgt de percussie op vijf tracks en Dave Melyan doet de percussie op een track. Harmonica-meester Mitch Kashmar is te horen in vier nummers, Dave Fleschner is toetsenist op twee en Julio Appling bassist op ook twee tracks. Haley Johnsen en Natasia GreyCloud zingen elk een nummer. Paul Brainard is in een nummer te horen op pedal steel. In de opener "The Dirt Road Home" horen we enkel Rice op resonator gitaar en Jimi Bott op drums. Het is een Delta-blues nummer waarin hij lof zingt voor het leven, in het land waar mobiele telefoons doodgaan. Julio Appling en Dave Fleshner doen mee op "Peace Will Overcome",een optimistisch kijk in deze moeilijke tijden, met Rice die op slide gitaar alles zacht inkleurt. ”Mojo Hand” is een uptempo Hill Countryachtig brouwsel waar Kashmar's zangerige harptussenkomsten samenlopen met de swingende shuffle-patronen van Dave Melyan. In de titelsong ”Wish the World Away”, een ballade over ongelukkige tortelduifjes die verlangen naar een nieuwe start, zingt Rice een duet met GreyCloud, een voormalige deelnemer aan The Voice die nu in Nashville woont. Zijn jeugd verloochend in ”The One That Got Away” balanceert Rice op een koord die de liefde is en die zowel wint als verliest. In "Hard Times", de ballade die dan volgt, is het Fleschner’s Hammond B3-orgel dat het nummer draagt en die aan Rice’s zang voldoende ruimte geeft om de luisteraar te ontroeren. In het vooroorlogs klinkende ”If You Ever Change Your Mind” kan Rice demonstreren als fingerpicker en na de enige (op zijn minst eigenzinnige) cover, Stevie Wonder's "Higher Ground", volgt "Run Around", dat neigt naar een blues song van de eerste generatie. In de twee slotnummers "Get There" en "Don’t Worry Mama" zingt Rice over zijn muzikale visie voor de toekomst en verzekert hij zijn moeder dat, wat er ook gebeurt, hij altijd aan haar zijde zal blijven. De nog jonge Ben Rice rankt zich met ‘Wish the World Away’ als bluesgitarist, die meerdere stijlen probleemloos aankan, bij de top. Rice graaft voor zijn teksten diep in de traditionele blues en bewijst met zijn zang dat er nog goede zangers bestaan. “ With 'Wish the World Away', the still young Ben Rice ranks himself as a blues guitarist, who can handle multiple styles without problems, at the top... “ - esc for www.rootstime.be Eric Schuurmans
Album track list: Album line-up: Discography BEN RICE: |
||||||||
|
||||||||
 (2).jpg)
.jpg)
